تاثیر آموزش هوش هیجانی بر شاخصهای سلامت جسمانی و سلامت روانی بیماران قلبی بستری بیمارستان مدرس تهران

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر شاخصهای سلامت جسمانی و سلامت روانی بیماران قلبی بستری بیمارستان مدرس تهران می باشد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری، زنان مبتلا به بیماری قلبی از نوع عروق کرونری است که در خرداد 1391 در بیمارستان مدرس تهران بستری شده بودند. بدین منظور 30 نفر از زنان مبتلا به بیماری قلبی از نوع عروق کرونر انتخاب شده، به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند که هر کدام 15 نفر بودند. پرسشنامه هوش هیجانی بار– ان و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ اجرا شد و اندازه گیری فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان نبض نیز در مرحله پیش آزمون، پس آزمون انجام شد. گروه آزمایشی طی 5 جلسه 30 دقیقه ای به مدت دو هفته ، مداخلات مبتنی بر آموزش مولفه های هوش هیجانی را دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافته ها: مقایسه نتایج آزمونها با روش آماری تحلیل کوواریانس، نشانگر وجود اثر مداخلات در شاخصهای سلامت جسمانی و سلامت روانی در بیماران قلبی بود. میانگین نمرات سلامت روانی گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل، در مرحله پس آزمون افزایش معناداری پیدا کرده است(5/0). نتایج همچنین نشان داد که میانگین نمرات در شاخصهای سلامت جسمانی گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل، در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا کرده است(5/0). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش هوش هیجانی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای بیماران قلبی، در جهت بهبود شاخصهای سلامت جسمانی و سلامت روانی بکار رود.